พระเอกไม่ต้องมีท่าไม้ตายเยอะ

– เซย่าก็ หมัดดาวตก, หมัดดาวหาง และเปกาซัสโลลิ่งครัส

– นารุโตะก็ เงาพันราง,กระสุนวงจักร และกระสุนวงจักร ดาวกระจาย

สังเกตไหมพระเอกจริงๆ จะมีท่าไม้ตายที่ออกจะเรียบง่าย แต่ในการใช้แต่ละครั้งนี่มีความแรงเพิ่มขึ้นเรื่อย รวมทั้งความเมพของตัวพระเอกเอง แม้จะเป็นท่าพื้นฐานแต่พอซัดศัตรูระดับบอสโดนแค่นิ้วก้อยเท้าก็ทำให้บอสตาย ได้แล้ว อีกอย่างพอจะแพ้ จะมีพลังแห่งเมพสุดโกง มาช่วยไว้ได้เสมอ

นั้นหมายความว่าไง ก็อย่างที่บอกน่ะ ต้องเชียวชาญชำนาญมากๆ คือใหม่ๆ ก็คงหงิมๆ ใช้แต่ท่าเบสิค นานๆ ไป เดี๋ยวก็รู้จักพลิกแพลงใช้หลายท่าขึ้นเองแหล่ะ มันอยู่ที่การฝึกฝน ;)

สมบูรณ์แบบ? เอาเข้าจริงวิทยาศาสตร์กับศิลปะก็อาจจะเป็นเรื่องเดียวกัน !!!

Picture 018a

ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ  งั๊นรึ ?

ในโลกนี้น่ะ ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความสมบูรณ์แบบหรอกนะ

ถึงจะเป็นคำพูดพื้นๆ แต่ก็เป็นความจริง

ดังนั้น “พวกสามัํญชน” ถึงได้หลงไหลไขว่คว้าหา “ความสมบูรณ์แบบ” กัน

แต่ว่า “ความสมบูรณ์แบบ” น่ะมีความหมายอะไรงั๊นรึ ?

ไม่เลย ไม่มีแม้แต่อย่างเดียว

ข้าน่ะรังเกียจ “ความสมบูรณ์แบบ” หาก “สมบูรณ์แบบ” แล้ว ก็ไม่มีอะไรเหนือไปกว่านั้นอีกแล้ว

ตรงนั้นไม่มีช่องให้ “สร้างสรรค์” อะไรได้อีก ไม่ว่าจะเป็นภูมิปัญญาหรือพรสวรรค์ ก็ไม่มีช่อให้แทรกตัวเข้าไปได้

เข้าใจรึเปล่า ?

สำหรับนักวิทยาศาสตร์อย่างพวกเรา “ความสมบูรณ์แบบ” ก็คือ “ความสิ้นหวัง” นั่นเอง

ต่อให้จะดีเลิศลอยเหนือทุกสิ่งที่เคยมีมาก่อน ทว่า “มันก็ไม่สมบูรณ์แบบ”

ผู้เป็นนักวิทยาศาสตร์จะต้องทนทุกข์ทรมาณกับความขัดแย้งนี้ และต้องแสวงหาความเพลิดเพลินจากมันให้ได้นั่นก็คือ

“พริบตาที่เจ้าเอ่ยคำว่าสมบูรณ์แบบออกมาจากปาก เจ้าก็พ่ายแพ้ข้าแล้ว” ถ้าหากเจ้าเป็นนักวิทยาศาสตร์ละก็นะ?

คุโรสึจิ มายูริ
( อาจารย์ ไทเทย์ คุโบะ นักเขียนการ์ตูน เรื่อง Bleach)

=======================================
ตีความกันเอาเองนะครับ ไวว่างๆ จะมาพูดเรื่องนี้ให้ฟัง แต่จะเชื่อหรือเข้าใจหรือเปล่านั่นอีกเรื่อง ;P

งานเข้า!

วันนี้ Tamron 17-50mm F2.8 ตัวที่เพิ่งซื้อมันมีฝุ่นแล้วก็ละอองน้ำด้านในเลนส์ส่วนท้าย ไม่แน่ใจว่ามาได้ยังไง หรือเพราะไว้ในห้องแอร์ช่วงนี้ที่อากาศมันร้อนชื้นแล้วมาเจอเย็นๆ หล่ะมั้ง เลยต้องไปล้างที่ ศ. Niks Thailand ซึ่งไหน ๆ ก็ไปแล้ว ก็เลยเอา Nikon D80 ไป remapping pixel ซะด้วยเลย เพราะมันมี hot pixel อยู่ ตามด้วยให้เค้าล้าง cdd และช่องมองไปในคราวเดียวเลย แล้วก็มีบางบวมที่บริเวณนิ้วโป้ง ก็เลยขอเปลี่ยนยางที่บวม แต่โทรมาบอกตอนหลังว่าของหมด ไว้สั่งของมาแล้วจะแจ้งให้ทราบอีกทีนึงประมาณ 1 อาทิตย์ แต่แหน็บ Nikon 18-135mm F3.5-5.6 ไปก็ล้างไปเลยทีเดียวแล้วกัน เอาให้ครบ งานนี้ส่งเลนส์ 2 ตัวและกล้อง 1 ตัวพรุ่งนี้ไปรับตอนเที่ยงๆ ทั้ง 3 รายการ

แต่ว่าผมก็แบก Nikon 80-200mm F2.8 ไปด้วย เพราะเลนส์ตัวนี้มีปัญหาตอนทริปน้องกุ้ง เนื่องจากใส่เลนส์แล้วกล้องไม่เจอเลนส์ ทำยังไงก็ไม่เจอทำให้ AF ไม่ทำงาน ต้อง MF อย่างเดียวเลย ลองส่งวิมลแล้วเค้าเช็คก็บอกว่า "บอร์ด" เสีย โอ้ววว ไม่นะ …. เลยแบกไปพร้อมกันเลยวันนี้ ได้ความว่า "ไม่มีอะไหล่แล้ว" T_T คำตอบสะเทือนใจมาก แต่ก็นะ ไม่เป็นไรเลนส์มันแก่แล้ว อายุ 15 ปีแล้ว เลยทำใจยอมรับ แล้วก็เลยแบกออกมา ส่งไป 3 รายการอย่างที่บอกไป ไว้หาเงินซื้อ 70-200mm F2.8 แล้วกันนะ อีกสักปีคงได้ ฮาๆๆๆ

การส่งกล้องและเลนส์รอบนี้ทำให้วันนี้ผมพลาดงานถ่ายรูปที่ลานเบียร์ เพราะต้องไปถ่ายเพื่อส่งงานลูกค้าซะงั้น -_-‘ แต่ไม่เป็นไรแจ้งทางลูกค้าไปแล้วว่ามีปัญหา เค้าก็บอกไม่เป็นไร มีอีกหลายวันตามรายการที่ส่งมาให้ผม ก็ค่อยโล่งอกหน่อยที่ลูกค้าเข้าใจ 

กำลังบ้าถ่ายรูปครับ

ไม่มีอะไรแค่จะมาบอกว่าตอนนี้ผมบ้าถ่ายรูป อยากติดตามผลงานเข้าไปได้ที่ Photo Blog ผมที่ http://fordantitrust.multiply.com/ ได้ครับ

ส่วนที่นี่ก็พยายามจะ update เรื่อยๆ เมื่อเวลาอำนวยหลังจากนั่งทำงาน และนั่งแต่งรูปแล้ว (จะเหลือเวลาไหมเนี่ย –_-‘)

ตอนนี้ใช้ Nikon D80 อยู่ครับ ส่วนอื่นๆ ก็

  • Nikon MB-D80
  • Nikon Speedlight SB-900
  • Nikon AF-S DX Nikkor 18-135mm F/3.5-5.6G IF-ED
  • Nikon AF Micro Nikkor 60mm F/2.8D
  • Nikon AF ED Nikkor 80-200 F2.8D

ติดตามผลงานได้เรื่อยๆ ที่ http://fordantitrust.multiply.com/ ครับ สำหรับภาพถ่าย ;P

DSC_3984 DSC_4539 
DSC_4423 DSC_4220

DSC_1914

DSC_2915 DSC_3830

DSC_2786 DSC_3273

อาจารย์เฉลิมชัย VS เงิน

เคยดู "วู๊ดดี้ เกิดมาคุย" ตอนบุกไปหาอาจารย์เฉลิมชัยไหมครับ ผมชอบมากตอนวู้ดดี้ถาม

  • "อาจารย์อยู่แบบเรียบง่าย แต่จำเป็นต้องบินแบบเฟิร์สคราสมั้ย?"
  • "อ๋อ ไอ้นั่นมันแน่นอน"
  • "เพราะว่า?"
  • "ก็กูมีเงิน"
  • "เท่านั้นเอง??"
  • "เอ๊า ก็มีเงิน ก็ไปให้มันสบายสิไอ้วู๊ดดี้ มึงมีเงินมันจะนั่งเรือไปสิงคโปร์ นั่งไปต่อเกาะลังกา แล้วมึงก็ #$@$%@# มึงบ้าเหรอ มึงมีเงินนี่ ค่าเครื่องบินกี่ตังค์เอง"
  • "มันเป็นแสนเลยนะ!!"
  • "ก็เป็นแสนมันกระจอกสำหรับกูนี่ กูนั่งแล้วกูสบายตูดกูนี่"

แล้วอาจารย์แกก็สรุปว่า "เงินมันช่วยให้เราสุขสบายทางกายได้ มีเงินก็ทำให้ตัวเองสบายได้ แต่ไม่มีเงินก็ทำให้ตัวเองสุขสบายได้เหมือนกัน แต่นั่นมันความสุขทางใจ (ซึ่งไม่ต้องใช้เงิน)"

ฮาสุดๆเลยตอนนี้ แต่ก็ได้ข้อคิดอีกแง่มุมหนึ่ง ซึ่งน่าจะเข้ากับเรื่องนี้ได้พอดี

จาก http://www.blognone.com/node/12191#comment-111196