บ่นบ้า

เห็นเค้าเขียนกัน งั้นผมเอามั่ง ^^

1. หมวย น่ารัก ยิ้มเก่ง ผิวขาว! – ไม่มีอะไรมาก ภายนอกล้วนๆ
2. รู้เรื่องไอที – แน่นอน ไม่งั้นคุยกันไม่รู้เรื่องแน่ แต่ถ้าไม่รู้เรื่องเยอะ ผมก็พร้อมจะบอกนะ แต่อย่าขี้วีนเป็นใช้ได้เวลางง ผมจะค่อยๆ อธิบาย
3. ช่างพูด – แน่นอน ผมพูดคุยไม่เก่ง แต่เสี่ยวเก่ง แต่เอาเข้าจริง ผมก็เสี่ยวแค่ใน twitter/facebook แต่ไม่เคยใช้กับสาวๆ ตรงๆ เพราะเหมือนเอาไว้คุยกันเล่นๆ ในกลุ่มมากกว่า เพราะงั้น เลยชอบคนช่างพูด
4. ชอบฟังเพลง – ด้วยความที่ฟังเพลงเก่า-ใหม่ เลยพกอุปกรณ์ฟังเพลงไปเสมอๆ แน่นอน ก็อยากแบ่งให้เธอฟังบ้าง จะได้มีแต่สองเรา (ฮิ้ววววว)
5. มีเหตุผล อ้อนบ้าง แต่อย่างอนเยอะ ง้อมากไม่ใช่แนว – อันนี้สำคัญ เป็นคนเชื่อในวิทยาศาสตร์ จบวิทยาศาสตร์มา เพราะงั้นดูดวง โชคลางต่างๆ อย่ามาพูดถึงกันให้มาก พร้อมรับฟัง แต่ถ้าให้ถกประเด็นพวกนี้อาจทะเลาะกันได้ เพราะเป็นพวกมีเหตุผลในแบบที่อธิบายได้ ขอที่มาที่ไปสักนิดจะดีมาก ส่วนอยู่ๆ งอน อย่าเล้ยยย ผมไม่มีเวลามานั่งเดาหรอกครับ ^^
6. ชอบลุย! – อันนี้สำคัญ สำอางมากไปผมรู้สึกว่าผมต้องดูแลตลอด 24 ชั่วโมง ซึ่งผมคงทำไม่ได้แน่นอน ชีวิตมีอะไรให้ทำอีกเยอะนอกจากรักสวยรักงาม วันสบายๆ ไม่ต้องแต่งหน้าหรอก ทาแป้งบางๆ ก็พอ หรือไม่แต่งเลยก็ได้ ผมเดินคู่ไปได้เสมอ ;)
7. งานคืองาน สองเราก็คือสองเรา – เพราะด้วยลักษณะการใช้ชีวิตที่ผมต้องดูแล และเป็นเสาหลักของครอบครัว งานเยอะมาก ไปไหน กินอะไร ถ้าอยากกินบอก ไปได้คือไป ไม่ได้ก็คือไม่ได้ แต่ถ้าคิดมาให้ผมยินดี แต่ที่แน่ๆ งานต้องมาก่อน เพราะแน่นอน ผมต้องดูแลคนอีกหลายคน ไม่ใช่แค่คนสองคน
8. วางแผนเป็น – ด้วยเหตุผลจากข้อที่แล้วทำให้ อยากนัดไปไหนบอกสักนิด ล่วงหน้าสักหน่อย ด้วยอำนาจของ Google Calendar ผมพร้อม share calendar งานให้ทันที จะได้รู้เลยว่าไปไหนยังไงบ้าง จะได้นัดวันไปเที่ยว หนุ๋งหนิงกันสองคนได้ถูก ^^
9. เป็นคนเปิดเผยเหมือนกัน – ด้วยความที่ผมคิดอะไร พูดอะไร ส่วนใหญ่จะใส่ลงใน status update พวก twitter และ facebook เพราะงั้น คงไม่ยากถ้าคิดจะทำ
10. ไม่ตามบ่อย – จากข้อที่ผ่านๆ มา อยากรู้ว่าผมอยู่ส่วนไหนของโลก ชีวิตผมตามตัวไม่ยากหรอก มือถือ, bbm, อีเมล ฯลฯ ยิ่งเดี่ยวนี้ดูใน twitter และ facebook หรือ 4sq ก็น่าจะพอรู้ว่าผมอยู่ไหนยังไง ไม่ต้องตาม ไม่หายไปไหน รักคนเดียวอยู่แล้วจ้า จุบุ๊ๆ ;)
11. ไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เที่ยวกลางคืน – เพราะงั้น อย่าชวนเที่ยวกลางคืน แล้วสูบบุหรี่ไม่แน่นอน ดื่มเหล้านี่ นานๆ ที แต่อย่าเมาเป็นพอ ผมเป็นห่วง อย่างเมาไม่รู้เรื่องอะไรเลย บ่งบอกถึงความไม่ใส่ใจตัวเอง ทำให้ผมมองว่าเค้าจะใส่ใจเราได้อย่างไร คือเที่ยวกลางคืนก็มีบ้าง แต่อย่างเป็น play girl ขอร้อง ผมรับไม่ได้!
12. ถือเนื้อถือตัวบ้าง แต่งตัวเก่งไม่ว่า แต่อย่าเปิดโชว์เยอะ – ไม่มีอะไรมาก หึง และไม่อยากเป็นเป้าสายตา ^_^”
13. อย่าโกหก! – สำคัญมาก ถึงแม้จะรู้ว่าจะทะเลาะกันถ้าบอกความจริง แต่ขอให้บอก อย่าโกหก เพราะมันเป็นต้นเหตุในปัญหาอื่นๆ ต่อมา
14. รับฟังและพร้อมให้คำปรึกษา – ไม่ใช่ทุกคนที่จะยืนได้ตลอดเวลา มันก็ต้องมีวันล้ม และก็คงต้องหาวิธีลุกขึ้นมา คนเป็นคู่กัน ไม่ใช่แค่คบกัน แต่ต้องคู่คิดด้วย เพราะงั้น ต่างคนต่างช่วยกันคิด น่าจะดีกว่า
15. ความในอย่างเอาออก ความนอกอย่างนำเข้า – ตรงตัว ไม่มีอะไรมาก ตอนคบกันความลับก็ไม่ต้องบอกใคร ไฟของคนอื่นก็อย่าเอามาเผาระหว่างที่อยู่กันสองต่อสอง จะกลายเป็นเสียบรรยากาศเปล่าๆ

สรุปจะหาแฟนได้ไหมเนี่ย ฮาๆๆๆ เอาเหอะ คิดซะว่าเป็นแนวทางแล้วกัน ;P

อาจจะช้ากว่า blog อื่นๆ แต่เอาเหอะ ผมว่า ก็ไม่ช้าเกินไปเท่าไหร่ ^^

เป็นเช้าวันทำงานวันแรกของปี แน่นอน ปีที่ผ่านมาผมมีอะไรหลายๆ อย่างติดค้างจากใน blog นี้เยอะมาก และอย่างที่หลายๆ คนเจอ สิ้นปีเหมือนสิ้นใจ 2 เดือนสุดท้ายที่ผมหายไป นี่กรำงานหนักมากๆ ผมติดค้างเหล่าพี่ๆ เจ้าของสินค้าและ PR ที่ส่งสินค้ามาให้ผมทดลองใช้อยู่หลายตัว จริงๆ ผมโน๊ตไว้หมดแล้ว เพียงแต่ว่าผมไม่มีเวลามานั่งตกผลึกความคิดจากที่ผมโน๊ตไว้ สินค้าบางตัวผมส่งคืนเค้าไปแล้ว รูปภาพและข้อมูลอยู่ครบ แต่ยังไม่มีเวลาลงมือเขียน

ถ้าหลายๆ คนติดตามผมใน twitter/facebook รวมถึงเหล่ามิตรรักแฟนภาพ ที่ติดตามชมภาพสวยๆ จากผม (มั้ง) ใน multiply/flickr ก็คงทราบดีว่าผมเล่าเรื่องราวต่างๆ หรือส่งรูปภาพต่างๆ ขึ้นอยู่บ้าง เหมือนกัน แต่เป็นช่วงที่ว่างๆ อย่างผ่อนคลายมากกว่า แต่ twitter/facebook ถือเป็นเหมือนสมุดจดความทรงจำที่มักจะเล่าเรื่องราวเป็นประจำมากกว่าใน blog นี้เสียอีก อาจจะเพราะมันง่าย และรวดเร็วกว่าก็ได้มั้ง คือมีอะไรก็จัดหนักตรงนั้นเลย ซึ่งก็ดีในมุมนึง แต่ก็มีข้อเสียงตรงที่บางครั้งเราก็ไม่ได้ไตร่ตรองให้ชัดเจนเพียงพอ

ในช่วงปลายปีก่อนปีใหม่นิดหน่อย ก็ซื้อขวัญให้ตัวเอง บ้าง แต่ทุกๆ อย่างที่ซื้อก็เพื่อเสริมการทำงานของผม ซึ่งในปีที่ผ่านมานั้น ผมเป็นช่างภาพอาชีพที่มือยังใหม่ หลายๆ อย่างก็เลยอิงไปทางถ่ายรูปเสียเยอะ แต่ไม่ได้ทิ้งงาน Web Developer ที่ตัวเองทำอยู่ แต่ว่าเป็นตัวเสริมให้ผมรู้สึกอย่างทำงานที่แตกต่างบ้าง ซึ่งก็มี Nikon AF Nikkor 50mm f/1.8D มาเสริมทัพการถ่ายรูป หรือจอภาพ LCD 23” ของ LG รุ่น E2360V-PN เป็น Full HD 1080p LED Backlit อันนี้ซื้อมาสำหรับงานแต่งภาพโดยเฉพาะเลย เพราะจอ Notebook ผมไม่ไหวแล้ว DR กับ Backlit มันไปแล้วจริงๆ ซึ่งมีจอต่อด้านนอกก็ต้องหาคีย์บอร์ดใหม่ ตอนแรกจะเอา ThinkPad USB Keyboard เห็นราคาแล้วถอยทันที!!! เจอราคา 3,000 กว่าๆ ไปไม่ไหวจะเคลียร์ ผมเลยจัด Dell Multimedia Pro USB Keyboard (W875D) แทนมาซะเลย คือตัวคีย์มันได้ความรู้สึกแบบเดียวกับพิมพ์ Notebook ถึงแม้จะไม่มันเท่า ThinkPad Keyboard แต่ก็พอไหวในระดับราคาที่รับได้ ตามด้วย Samsung 8X External slim DVD-writer (SE-S084F) ที่มาเสริมทัพสำหรับ Noteook ของผมที่มี HDD อยู่ 2 ตัวใส่อยู่ มันเลยไม่มี Opical Drive เลยต้องมีสักหน่อย เวลา write CD/DVD จะได้ไม่ต้องเอา Bay ออกให้เสียเวลา ส่วน iPod Touch 4 (32GB) อันนี้จัดมาเพื่อเป็น porfolio ส่วนตัวโดยเฉพาะ หลายๆ คนแนะนำผมให้ซื้อ iPad แต่ผมดูแล้ว ไม่ไหว มันหนักเกินไป และพกใส่กระเป๋ากางเกงไม่ได้ ผมเลยตัดออก iPod Touch จึงเป็นคำตอบมากกว่าในระดับราคาขนาดนี้ มีของเยอะเลยต้องซื้อ Adidas Messenger Bag มาใส่ คือผมไม่มีกระเป๋าแนวนี้เลย มีแต่ Backpack แบบลำลอง เลยจัดสักใบ สุดท้าย ผมเล็งมานานมาก กับ SNSD (Genie/Gee JP Version) ส่วน KARA (Wanna/Lupin Thai Edition) นี่ไปเจอพอดี เลยเหน็บๆ กลับมาด้วย นี่ก็รอ Girls’ Generation 1st Asia Tour: Into the New World อยู่นะเนี่ย ^^

ร่ายยาวเรื่องที่ซื้อ ทุกๆ การจ่ายนี่มีเหตุผลประกอบ และแน่นอน แกล็บไปอีกสักพัก ทำงาน 2 เดือนสุดท้ายนี่เหมือนสิ้นใจ แต่ก็มีของขวัญให้ตัวเองก็หายเหนื่อย ประกอบช่วงปีใหม่ ก็ไม่ได้กลับบ้าน แม่ผมเลยมา เที่ยว กทม แทน แน่นอนว่าไม่ได้เหมาะกับการเที่ยวเท่าไหร่สำหรับคนอายุเยอะ แต่ว่านานๆ มาที ก็เลยไปเที่ยวโน้นนี่ พากินอาหารที่อยากให้แม่ทานบ้าง แน่นอนว่าผมจ่ายหมด ^^ ก็รู้สึกดี ถึงไม่มีแฟนให้เลี้่ยง แต่ก็เลี้ยงแม่แทน ฮาๆๆๆ

ถึงจะมีความสุขในช่วงปีใหม่ แต่แน่นอนว่าเป็นช่วงปีใหม่ที่หงุดหงิดบ้างกับลูกค้าตัวเองบ้าง แต่เอาเหอะ ไม่อยากบ่นเยอะ ;P

สุดท้ายนี้หวังว่าทุกท่าจะติดตาม blog ผมต่อไปนะครับ

คุณ "รู้จักชื่อ" ..แล้วคุณ "ผูกพันธ์" กับเค้ามั้ย?

ถ้าคุณ "ไม่รู้จักชื่อ" ..แล้วคุณ "ผูกพันธ์" กับเค้ามั้ย?

แล้วถ้าระหว่าง "รู้จักชื่อ" กับ "รู้จักตัวตน" ..อย่างไหนสำคัญกว่ากัน?

จริงๆ แล้วคำว่า "รู้จัก" ..มันคือ รู้จักอะไรกันแน่??

"ชื่อ" ..มันก็แค่สิ่งที่ใช้เรียก "ตัวตน" สิ่งสำคัญที่สุดที่เราจะ "รู้จัก" ใครซักคนมันคือ "ตัวตน" ต่างหาก

ในเมื่อเรารู้จักตัวตนของเค้า และมี "ชื่อสมมุต" ที่ใช้เรียกเค้า แล้วชื่อจริงๆ ของเค้า ..มันจะสำคัญอะไร?

ใครมีแฟน หรือเคยมีแฟนคงเข้าใจคำว่า "ตัวเอง", "เค้า", "หมูอ้วน", "ที่รัก", "แมวน้อย", "กระต่ายขาว" ฯลฯ

ผมจึงคิดว่า คุณ "รู้จักชื่อ" ..แล้วคุณ "ผูกพันธ์" กับเค้ามั้ย? …