มันก็แค่ความรู้สึกในห้วงนึง ในเวลาและสถานะการณ์นึงที่เกิดขึ้น ด้วยสภาพแวดล้อมที่กดดันสมองให้สั่งการความรู้สึกไปอย่างนั้น
แน่นอนตอนที่เขียนเนื้อหานี้ ในห้วงนึงของเวลา ห้วงนึงของความรู้สึก ห้วงนึงที่เราอยู่กับตัวเราเอง
มันได้บอกอะไรในตัวเรา ได้โดยไม่ต้องให้คนอื่นบอก ทุกคนรู้อยู่แก่ใจ ถ้าไม่หน้ามืดตามัวก็น่าจะรู้ว่า เหตุการณ์ต่อไปที่เกิดขึ้นมันจะเป็นอย่างไร
ตั้งแต่หลายปีก่อน จนถึงวันนี้ ผมยอมรับเรื่องราวต่างๆ ได้ดีมากขึ้น มากเพียงพอที่จะรับมือและยอมรับ ถ้าหากเหตุการณ์เดิมๆ จะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีกครั้งนึง และแน่นอน มันเกิดขึ้นจริงๆ และหลายๆ ครั้งด้วย เจอแรกๆ ก็ยอมรับมันได้ยาก แต่พอเริ่มเจอบ่อยๆ เข้าก็เริ่มเข้าใจคำว่า “ชินชา” เข้าใจคำว่า “ตายด้าน”
ไม่โทษชะตา ไม่โทษใคร แต่คิดว่ามันคือจังหว่ะชีวิตที่แตกต่างของแต่ละคนที่ต้องเดินไปมากกว่า
บางครั้งก็มานั่งคิดว่า เราเจอเหตุการณ์ที่ซ้ำรอยเดิมๆ บ่อยครั้ง แต่ก็ยังคงยอมรับตัวเองได้ว่าเราโง่ หรือจริงๆ แล้วเราไม่โง่ แต่ที่มันยังคงเกิดขึ้นกับตัวเราเอง แต่เพียงเพราะเราพลาดในสภาพเหตุการณ์แวดล้อมที่แตกต่าง แต่แนวทางเหมือนเดิมต่างหาก
สิ่งแวดล้อมที่แตกต่างทำให้เรามองอะไรแตกต่างไป แม้ว่าจริงๆ แล้วเนื้อแท้คือสิ่งเดียวกัน ช่างน่าเศร้าที่เรายังคงวนเวียนแบบนั้น